Aramasın Gözler O Şimdi Asker 97/4

Arabamın arkasına başlıktaki gibi bir yazı yazdırsam mıydı acaba? Veya ben vatan borcu ödemeye gidiyorum, sen de benim borçları öde baba gibi bir şey. Şaka bir yana, gelmez dediğim vakit geldi. Bu yazıyı yazdıktan yaklaşık 2 saat sonra yola çıkıyorum. Tabi bütün işlerimi dar vakite bıraktığım için yazıyı da ancak yazabiliyorum. Önce Kastamonu’da acemi birliğini tamamlayıp ardından Kars’a usta birliği için gideceğim, hem de jandarma olarak. (bkz. karşı ki dağlar cenderme cenderme)

2-3 aydır askerlik hakkında onlarca hikaye dinledim. Onlarca insandan tavsiye aldım. Açık konuşmam gerekirse hiçbiri de askerlik güzeldir demedi. Hatta imkanın varsa askerlik yapma diyen çok fazla insan var. Gitmeden tahmin edebiliyorum ki şimdiye kadar hiç sıkılmadığım şekilde sıkılacağım. Bir o kadar da özgür hayatımı özleyeceğim. Hatta dinlediklerim arasında halıya basmayı bile özleyeceksin diyenler olduktan sonra özlem duygusunu baya bir yaşayacağımı düşünüyorum.

Askere gitmeden 1-2 hafta önce otomatik olarak farklı bir psikolojiye bürünüyorsunuz. Özellikle gideceğiniz gün yaşadığınız duygu çok değişik oluyor. Hiç heyecan yok fakat stres var. Aslında tam bir stres de değil. Adını koyamadığım bir şey. Belki de içinde bulunduğum bazı sebeplerden dolayı bu duyguyu yaşıyorum.

Hakkınızı helal edin, 6 ay sonra görüşmek üzere.

Bana kahve ısmarlamak ister misin? ☕