Yazı hakkındaki yorumun nedir?
çocuk…
Ah.. Yaramaz çocuk…!
3 yıldır onlarca çocuk yetiştirdim, söz geçirdim ama bi sana geçiremiyorum. Tüm yasakları büyük bir zevkle yapıyorsun. Beni yoruyorsun miniğim.
Gözlerimin içine gülerek bakma çocuk. Sakın o gamzelerini benden. Akıtma zehrini git benden çocuk git fazla kalmadın ama yinede git…
Suskunluklarımı bölme, gülüşümü soldurma. Benden kalan neyim varsa senin olsun istemem hiçbişeyi tek istediğim sensizlik. Yalnızım şimdi çünkü sen varsın öyle bi git ki yalnızlığım sensiz olsun, öyle bi gitki sensiz bi sensizlik yaşayayım.
Sana bu kaçıncı git diyişim unuttum. Git demek o kadar kolay da nereye gideceksin yol bilmezsin iz bilmezsin ya kaybolursan ya hain karanlık içine alıp saflığını bozarsa… En iyisi sen kal yine. Tüm acılarına rağmen kal. Hem en yakınım hem uzağım ol. Büyütürüm seni kuytularda görmez kimseler, bilmezler.
Off usta… Getir kadehleri fenerin nerde söneceği umrumda değil. Eğer unutturacaksa yaramazı bana vur kadehi usta… İki satırlık bi adam mıydın sen? Yoook asla diyemem bunu. Bir romandın sen. Klasik bir roman… İki satırlık değisin ama dibe vurdum yine. Diplerden yazıyorum bunları, belki yüzeye ulaşırım diye….
Sen bakma bana miniğim. Büyükler acıdan ne konuştuğunu bilmez bazen. Sen görmemezlikten gel bu büyüğünü ve gül yine…
VUR KADEHİ USTAM BU GECEDE SARHOŞUZ…! :(
