Özlemek... Ne kadar ağır bir kelimedir, bilir misiniz? İnsanın elini kolunu bağlar, çaresiz bırakır. Öyle bir çaresiz bırakır ki nefes almak bile zor gelir artık. Halbuki aynı gökyüzünü paylaşıyorsunuz onunla ama yanyana nefes alamıyorsunuz işte. Çaresizim hiç olmadığım kadar. Elimden hiçbir şey gelmiyor. Bu eylemin ölçüsü de yok ki çıkarıp ahanda seni şu kadar öz... Devamını Oku

Konya sus pus görünüyor bu cuma sabahı da. Çocuk gibi pencereye hoh deyip adını yazıyorum. Zaten sokaklardaki sis silüetini görmemi engelliyor, Yokluğun yetmezmiş gibi. Birde sokaktaki sise küfür ediyorum mübarek günde. Hemen üstümü giyinmeliyim, Dışarı çıkıp bir sigara yakmam gerek. Belli mi olur belki sislerin arkasında bekliyorsun beni. Nerde benim sigaram!... Devamını Oku

Hiç yazasım gelmiyor bu aralar kalem kağıda düşman oldum elime bile almıyorum.Niye böyleyim bilmiyorum yazamıyorum.Sessizlikteyim…Duyulmaz bir çıglıktayım suskunluk denen güzellikteyimHüzün işgaline kapalıyım artıkSerseri gecelerde virane gibiyim ne yolum belli nede hedefimSadece yürüyorum önümü göremeden ne vardı diyorum aydınlatsaydın yolumuKaranlıklardan kurtarsay... Devamını Oku