Kahraman Tazeoğlu – Bakma Öyle

Bakma öyle;
Gözlerimin kendini ifade etme biçimidir ağlayışlarım.
Ciğerlerime otostop çeken dumanın yakın ahbabıyız,
Yüzümü de ki gülümsemeye aldanma;
Kim bilir hangi serbest vuruşların kurbanıyız.
Direklerden dönen hayatın, spikerin feryadı tadındayız.Sorma bana;
Bağışıklık sistemini kazanmamış insanların saçmalığıdır aşk.
Ben seni farklı bir bakış açısıyla sevdim.
Mesela gözlerinde ki farın markası,
Dudağında ki çizmenin numarası gibi.
Alt üst ettin beni, Libya gibi..

Şimdi yorma beni desem; doluya tutulurdum Haziranın ortasında.
Kaçıncı yaz aşkın, kaçıncı vedalaşmasıdır kim bilir,
Kalıcı ol.
İsimini jiletledim arabesk misali kalbimin perçemine,
Belki kadeh değil, arşı kaldırırım şerefinize,
Şeref’e söz yok, kim bilir hangi mahallenin ağır abisiyiz,
Argo ve küfürlerin dudaklardaki sessiz prensleriyiz.

Oysa bitkisel hayata girerdin, sana verdiğim şiirlerle,
Bir gül kadar gösterişli,
Veyahut bir açelya kadar asildi mısralarım.

İnsanların “güzel” olarak tanımladığı paragrafların kurbanıyız,
Gözlerinde ki büyük ve yutucu dalga darbelerinde,
Sörf yapma cesareti tadındayız.
Bu yüzden;
Bakma bana öyle…

Şiir: Nefes Lugaz
Yorum: Kahraman Tazeoğlu

Bana kahve ısmarlamak ister misin?

Bunları da okuyabilirsin
Yazı hakkındaki yorumun nedir?