Karaman İçin İlk İzlenimlerim

Zorlu bir üniversite kayıt safhasından geçtikten sonra ilk dersime girebildim geçtiğimiz pazartesi günü. Kalacak yerimin muallakta olması nedeniyle Mehmet’in kaldığı evde misafir olarak kalmaya başladım. İlk bakışta hiçte fena değil diyordum ki iş Konya’ya dönmeye gelince biraz afalladım. İstasyonda 5 günde harcadığım parayı hesap ettim de benim için gerçekten fazlaydı. Aha dedim ben kesin yandım Karaman’da. O yüzden bundan sonra para harcamadan hesap yapıp sonra harcayacağım.

Oturduğum evden kampüs dolmuşla 25 dakika falan sürüyor. Kampüsün içinden teknik bilimlere gitmekse nerdeyse 20 dakika. Böyle bir can sıkıcı durumda mevcut tabi. Anlamıyorum ki neden teknik bilimler fakültesi en uzakta olmak zorunda. Mesela Konya’da da böyle. Dağın tepesine kurmuşlar resmen. Kampüs deseniz birçok yeri inşaat halinde. Üniversitenin websitesine rektörlük ve birkaç yapımı bitmiş binanın resimlerini koymuşlar görenlerde ulan ne kadar güzel bir yer diyordur kesin. Kantin akşam 8:30 gibi kapanıyor. Tabi ben ikinci öğretim olduğum için en erken 10 gibi çıkmak zorunda kalıyorum. Ders programına göre bazı günler dersim akşam 11:35’te bitiyor. Allah’tan hocalar blok ders işliyorlar da o vakte kadar kalmıyoruz. Derslerden de şöyle baktığımda matematik sıkıntılı geçmezse hiç bir ders sıkıntılı geçmeyecek gibi gözüküyor. Çünkü matematikte her şeyi unutmuşum diyebilirim. 2+2=4 Hepsi bu kadar.

Karaman’ın sineklerinden bahsetmezsem bu yazıda büyük bir eksiklik olur. Yahu arkadaş ne sinekmiş. Karaman’da herkes muzdarip bu durumdan. Kış geldi hala sineklerle cebelleşiyoruz orada. Birgün dedim ki nasıl olsa ikinci öğretimim öğlene kadar uyuyum. Vızır vızır sinek sesleri. kalktım öldüreyim bari diye. Elime aldım gazeteyi birde ne göreyim. Bir iki tane de değil beş altı tane sinek. Hangi birini öldürecem. Vazgeçtim sonra çektim battaniyeyi üstüme yattım. Böyle de sıkıntılı bir durum mevcut işte.

Sanırım Karaman’da okumamın en iyi yanı ise 6,5 lira verip en fazla 2 saatte Konya’da olmam. Ne güzel trenle gidip geliyoruz. 2 gün önce Konya’ya geldim işte. Tren tıklım tıklım olunca ben yerimi teyzenin birine verdim. Arkadaşlarla beraber iki vagonun arasında muhabbet ede ede geldik. Ayın 29’una kadar burdayım bakalım. Sonra da Karaman’a dönüş…

Bana kahve ısmarlamak ister misin? ☕