Nedir Bu Bıkkınlık

Şu günlerde o kadar bıktım ki birçok şeyden. Artık hergün aynı şeyleri yapmaktan dolayı hiçbir şey yapmak istemiyorum. Bıkkınlığın getirdiği can sıkıntısı öldürecek zaten beni. O kadar monotonlaştı ki günlerim. Nerdeyse bugün dün ile tıpa tıp benzer. Hiçbir şeyden tat alamaz oldum. Şu bloga bile yazmak gelmiyor içimden. Çok güzel bir konu buluyorum. Tam hadi yazayım derken aman ya salla deyip başka bir şeyle uğraşıyorum.

Lise dönemimi özler oldum vallahi. En azından hergün farklı bir aksiyon oluyordu. Arkadaşlarla birlikte hep beraberdik. Şimdi hepsi Türkiye’nin farklı şehirlerine dağıldı üniversite için. Ek tercihler bir sonuçlansaydı bende kurtulacaktım da.

Bir ben miyim böyle olan diye düşünüyorum da bende değilim. Arkadaşlarıma soruyorum onlarda aynı benim gibi. Sonbaharın verdiği bir şey mi bu bilemedim. Konya’da kalan 2 arkadaşım var. Hadi buluşup bir şeyler yapalım diyoruz. Yaptığımız tek şey Kültür Park’a gidip oturmak. Koskoca Konya’da hadi şurayı gezelim diyeceğimiz bir yer bile kalmadı. Şu şehirden o kadar sıkıldım ki. Belkide bıkkınlığımın en büyük sebebidir Konya. Aslında birkaç gün merkezden uzaklaşıp köye gitsem çok iyi gelecek bana. Her yaz köye giderdim bu yaz sınavlar dolayısıyla gidememiştim. Evet, bu iyi bir fikir. Saat 3’te otobüs var. Bugün köye gidiyorum. Gidiyim de biraz kafa dağıtayım. Birkaç gün sonra yine aynı terane ama olsun.

Haydi Allah’a emanet…

Bana kahve ısmarlamak ister misin? ☕