SON AŞK KIRINTILARI
Dün gece saat 22.00 sularında texsas taydım.Yıldızsız gecede,tüm günün yorgunluğunu taşıyan dizlerimin sızlamalarını çekiyordum.Durağa solmuş gözlerle gelen insanları izliyordum.Hepsinin yüzünde ayrı ayrı hikayeler vardı.Çılgın gibi hepsini okumak istiyordum.
Tam ortamını yakaladığımı düşünerek telefonumu çıkardım.Birkaç satır bi şeyler yazdım.Taslak olarak kaydettiğimde arkamdan gelen sese dikkat kesildim.
‘Otobüs gelmeyecek galiba’ ‘Boş ver gelmesin ben seni bir ömür boyu beklerim’
Durakta bekleyen herkesin(özelliklede benim) tek isteği bir an önce otobüsün gelmesiydi.Ama bu çift istemiyordu.Merakıma yenilip döndüm baktım.
50 sine merdiven dayamış bir çift.Adamın gözlerinde diğer insanlarda olmayan bir şey vardı.IŞILTI…
Orada ki herkesin gözleri solgun bakışla bakarken o adam sevgiyle bakıyordu.Yanında ise uzun yıllardır tuttuğu bir el…Sanki dün gece her şeye inat daha sıkı tutuyordu.
Sonra içimde bir duygu seli başladı.Kıskançlık değildi bu duygu.Sadece istediğim o kadının yerinde olmaktı beklide, bir kez tuttuğunda asla bırakmayacak bir eldi aradığım. (Baktım elim yalnız diğer elimi tuttum bende)
Yazımın sonuna geldiğimde fark ettim de dün gece ruhum hüzün işgali altında kalmış yine…
Bayan X ve Bay Y sahte sevdaların içinde son aşk kırıntılarını yaşadığınızın umarım farkındasınızdır.Allah bozmasın…
Muhteşem bir yazı olmuş Ayşe. Ellerine sağlık. Zaten herşeye rağmen o eli bırakmamayı bilinirse boşver gerisini… Ama öyle mi oluyor. Ufacık birşeyde bırak elini bırakmayı gözlerinden mahrum bırakıyor seni…
Teşekkür ederim sadece gördüğüm bi manzarayı kendimce kaleme aldım işte …